Wat is mijn verhaal?

Hoi! Mijn naam is Caroline Sanders en ik zal iets over mezelf vertellen.

Tijdens een HBO-studie Personeel en Arbeid die ik ooit deed, snakte ik eigenlijk naar een veel creatiever bestaan. Daarom deed ik na het behalen van mijn diploma een acteursopleiding, genaamd ‘De Trap’. Ik vond het geweldig en ik wist zeker dat ik professioneel zou worden in de podiumkunsten, op wat voor manier dan ook.

Terwijl ik met de Trap bezig was ontdekte ik stand-up comedy. Ik deed een cursus ergens en ik wist dat het iets voor mij was. Ik was altijd een vrij verlegen persoon, maar zeer sensitief en creatief. In stand-up comedy kon ik eigenlijk alles kwijt: het acteren, het schrijven, de humor en voor publiek staan.  Na een aantal optredens won ik enkele prijzen, waaronder de juryprijs van Het Griffioen Cabaret Festival en ik zat in de finale van de Lucky Strike Talent Award. Lange tijd stond ik zeer gepassioneerd overal door het land op te treden. Tot het besef dat het een betaalde baan moest worden. Ik stond veel in het Amsterdamse Comedy Café op open podia. Het dak ging er af, maar de angst de ladder op te gaan was nog groot. Waar was ik bang voor? Bang niet goed genoeg te zijn? Bang dat het economisch gezien misschien niet lucratief zou zijn?

Wat mij destijds aantrok was Amerika. Ik was al eerder in New York geweest voor een cursus van vijf dagen. Nu trok ook Los Angeles en Hollywood mij. Het trok mij zo erg aan dat ik een reis boekte voor 6 weken. Het voelde voorbestemd. Ik ging naar Hollywood.

Wat daar gebeurde was magistraal. Los Angeles staat bekend als magisch, ik weet het. Maar bij mij was het écht magisch. Ik ging zó uit mijn dak aldaar in de stand-up comedy scene. Elke dag kon ik wel  3 keer ergens een open mic doen en overal zaten er wel theater -en -film scouts. Ik groeide met de dag in mijn performance en ik voelde me op handen gedragen. Ik kwam andere comedians tegen waarmee het zeer goed klikte. Door hen besloot ik een paar maanden later terug te keren naar Hollywood en deze ervaring nog een keer over te doen.

Weer gebeurde hetzelfde. Het magistrale gevoel voelde als een warm bad. Mijn zelfvertrouwen groeide en na de drie maanden het vak zo goed te hebben leren kennen, wist ik het: ‘Dit is wat ik ga doen, voor de rest van mijn leven.

Na Los Angeles wilde ik niet dat de creatieve sfeer zou stoppen die ik tot nu toe vooral daar had gevoeld. Ik wilde nog lang niet naar huis, terug naar het koude kikkerland. Dus ik besloot een tijdje in Londen verder te gaan, op de vibe die in Los Angeles begon. Er gebeurde van alles: ik kon geen huis vinden, ik had amper geld, ik kende niemand. Maar één ding stond steeds als paal boven water: ‘Vanavond weer optreden’. Wat er ook gebeurde, de optredens gingen steevast goed en het leek wel alsof ik elke avond van het podium afknalde. Ik zocht een impresariaat in Londen. Maar de innerlijk drang om in Londen me te gaan vestigen, bleek niet sterk genoeg te zijn. Mijn innerlijke radar vertelde mi j dat ik na een jaar weer naar Nederland moest, dat het daar economisch toch veiliger zou zijn.

Terug in Nederland bleef tussen alle bedrijven door Amerika maar knagen aan mij. Steeds leek het alsof ik dáár wilde zijn en ik met mijn hele hart helemaal niet in Nederland was. Ook niet echt in Londen, dus er stond niets op om mijn avontuur in Amerika te vervolgen. Want als het over vestigen zou gaan, zou Amerika het land zijn waar ik dat wél zou willen op dat moment. Dus ik besloot te sparen voor weer een reis naar Amerika. Dit keer New York. Ik wilde een investering doen om nog wat meer te leren aldaar. Ik koos voor The American Comedy Institute New York. En daarvoor had ik geld nodig. Ik was volledig bezeten van dit plan dus ik wist zeker dat dit zou lukken. Ik had nog 6 maanden om het bedrag te sparen voor het doen van The One Year Program van The American Comedy Institute. Maar ik werd, zoals wel vaker met gewone banen, steeds ontslagen, ik denk vanwege mijn gebrek aan affiniteit steeds.  Op een dag werd ik wakker, ik balde mijn vuist en ik sloeg de tafel bijna door midden. ‘Ik ga geld verdienen met mijn shows, en wel nu!’, scandeerde ik door de ruimte. 

Ik bedacht een project, waarbij ik een theaterzaal huurde en mezelf in het theater inplande. Vervolgens ging ik de stad af en liep ik winkel in winkel uit op zoek naar sponsers. Ik hield een soort sales gesprek, waarbij ik twee gratis kaartjes aanbood en advertentie-ruimte op mijn flyer, in ruil voor 35 euro. Elke dag haalde ik binnen een paar uur een aanzienlijk goed bedrag op. Dit werden op een gegeven moment langere werkdagen en ik was vanaf 6 uur s’ ochtends tot s’ avonds laat volledig bezig met deze inzamelingsactie, wel 7 dagen in de week. Ik ontdekte wat overvloed en geluk was. Daar waar ik eerst steeds ontslagen werd, daar haalde ik zomaar in één keer heel veel geld binnen. Hoe dat kwam? Ik deed wat ik echt wilde en ik hield de touwtjes in eigen handen.  Ik was eigen baas, volledig gedreven en gepassioneerd en ik kon op die manier meer verantwoordelijkheid nemen dan ooit. Iets wat het Universum altijd beloont, blijkbaar.

Ik kon naar New York en The American Comedy Institute doen. Dit hele project van The One Year Program werd afgesloten met een optreden samen met niemand minder Jerry Seinfeld.

Door deze opleiding wist ik me niet alleen volledig professioneel te zijn op stand-up comedy gebied, maar ik ontdekte ook dat ik een ondernemer in mij had. Ik startte mijn bedrijf op: Carolines Comedy Events. Later genaamd: Caro’s Comedy Events. Ik vervolgde mijn crowfunding-project en ik ging het hele land door, wel 3 jaar lang, met elke keer een show georganiseerd vanuit eigen bedrijf. Ondertussen ontdekte ik ondernemers op het internet. Éen online onderneemster bleef hangen: Simone Levie. Zij bood een programma (Mpop) aan waarmee je online programma’s kon maken. Ik voelde onmiddellijk dat dit een kans was waarmee ik mijn bedrijf kon uitbreiden.

In 2020 begon corona. Er was ineens alle tijd. Ik zag mijn kans schoon te kunnen investeren in Mpop. Ik kon daar nu full-time mee bezig zijn. De cursus is af. Daar waar ik zo gepassioneerd ontdekte wat ondernemen offline was, daar kan ik nu verder met ondernemen online.

Mijn bedrijf is groeiende. Door zelf de leider te zijn, voelde ik mijn zelfvertrouwen en ontdekte ik dat dat mijn ladder is: zelf creëren.  Niet wachten totdat je een keer uitgenodigd wordt, maar het zelf doen.  Uiteindelijk bleek ik over meer talent te beschikken dan ik dacht na al die jaren nooit goed onder een baas te hebben kunnen werken. Ik ontdekte schrijven, optreden, ondernemen, verkopen, coachen en lesgeven. Ik ontdekte mijn intuïtieve krachten en leiderschap. Ik zou willen dat jij dit ook zou ontdekken, als je nog niet had ontdekt wat je eigenlijk werkelijk kan.

Door deze cursus hou ik me bezig met empowerment en het helpen van anderen om meer in hun kracht te staan. Ik zie het als een kans anderen een stem te geven en het hunne ervan te zeggen. Er is behoefte aan eigen zienswijzes en om die te uiten.  Zelf-expressie is als een directe uiting van zelfvertrouwen. Als mensen zich niet mogen uiten, dan is er een probleem. Humor is uitermate geschikt om alles te kunnen uiten wat er is. Met humor komt elke boodschap goed aan en kunnen we om ‘de waarheid’ lachen.

Wat heb ik tot nu toe gedaan?

Een blik op mijn cv!

Wat zijn mijn missie en visie?

Mijn visie is dat alles moet kunnen en dat alles mogelijk is. De realiteit is maakbaar en we zijn hier om dat te ondervinden. Jij creëert je eigen verhaal en je kan dat verhaal zo leuk maken als je wilt. Obstakels zijn er. Die zijn er om te overwinnen, of die zijn er om van te leren. Bijvoorbeeld dat je leert meer geduld te hebben, meer compassie en mededogen. Wellicht wordt je door neerslachtige situaties gestuwd om vooral in je kracht te gaan staan en leidt verwerping naar een geldingsdrang wat geweldige kunst op kan leveren.  Alles is ergens goed voor en als je gebruikt maakt van alles wat er is, krijg je ook alles.. 

Ten eerste is mijn missie zelf een zo’n groot mogelijk artiest, schrijver, comedienne en actrice te zijn. Ten tweede is de missie dat aan anderen te leren. En iets met healing, spiritualiteit en hoger bewustzijn.  Hoe tillen wij ons leven naar een hoger plan? Hoe kan ik anderen leren zoveel mogelijk creatieve vrijheid vergaren en daarmee overvloed te creëen. Hoe maak ik mission impossibles possible en hoe word ik de beste versie van mezelf. Interessant is  het zoeken naar de grens van ’the box’ waar we inzitten. ´Wat maakt dat je gaat vliegen en in een hoger bewustzijn komt waardoor alles mogelijk wordt. Wat creëert ruimte?  En wanneer gaat het je grens over en moet je ‘nee’ zeggen?

Mijn visie is dat absurditeit, gekkigheid en rariteiten schommelen op de grens van elk soort ‘box’.  Hoe absurder en gekker men mag en kan dénken hoe vrijer de geest, hoe meer er mogelijk is en hoe gaver je show in het theater wordt. Daarbij gezegd dat het andere uiterste voor evenwicht zorgt: Hoe normaler je kan zijn, hoe meer je je het kan permitteren om gek te doen. Hier zien we wederom het gezegde: ‘Men kan niet vliegen zonder stevig de voeten in de aarde te hebben’. Gekkigheid zonder normaal kader is meestal gewoon raar en kent geen context. Normaliteit zonder gekheid kent geen vleugels en is saai, burgerlijk en eigenlijk helemaal niets aan. Ik denk overigens dat dit voor elk mens en elk vak zo werkt.

Vroeger op school zag ik elke lachbui als een hoogtepunt. Dan was mijn dag geslaagd. Goede opmerkingen maken waar iedereen om kon lachen. Dat waren doelpunten scoren en dat was belangrijker dan alles wat ik leerde op school. Als ik gelachen had met anderen voelde ik mij succesvol.

Je hart die te keer gaat en bonst nadat je iets grappigs hebt bedacht. Vlak vóór het moment dat je dat vertelt en net ná dat mensen er om hebben gelachen. Het is een sensatie die niet te beschrijven valt.  Als een hijgende hond het podium op om je bedachte hersenspinsels te delen en huilen na afloop als het een succes was.

Dat is wat ik ook anderen wil leren. Om mensen uit hun starre gedachten te krijgen, out of hun box te laten denken. Het maakt daarbij niet uit dat je toch introvert blijft. Juist dan, blijkt de noodzaak groot.

Het verandert je leven als je in je gedrag en communicatie veel vrijer bent. Je kunt veel meer delen en duidelijk maken. Jouw boodschap komt helderder aan als je beknopt en duidelijk kan vertellen wat je wilt doordat je veel sneller en creatiever kan denken.

Jezelf meer toestaan vrijer te bewegen en de wereld ruimer te ervaren.

De wereld deelgenoot maken van jouw ervaringen.

En bam, de ene opmerking na de andere afvuren op je publiek.

Of je nou durft of niet.

Dat is het doel van deze cursus.

Bestel de cursus hier.